Kiedy kość pęka, jedną z pierwszych rzeczy, które muszą się wydarzyć, jest unieruchomienie fragmentów kości, aby nie mogły się poruszać. Unieruchomione złamanie będzie bolało o wiele mniej, a ostre końce fragmentów kości nie spowodują dalszego uszkodzenia mięśni, nerwów i naczyń krwionośnych otaczających kość.
Stabilizatory zewnętrzne
Opatrunek zewnętrzny - szyna lub odlew; nakładany na zewnętrzną część kończyny; dobra odporność na siły zginające i dobra odporność na siły skręcające i ściskające. Stosowany jest tylko w przypadku nieznacznych pęknięć. Ze względu na temperament zwierzęcia bardzo ciężki do prawidłowego utrzymania.
Na czym polega zewnętrzna stabilizacja złamania kości?
Stabilizacja zewnętrzna polega na ustabilizowaniu złamania za pomocą stabilizatora znajdującego się poza obrębem kończyny, który jest przymocowany do kości za pomocą drutów Kirschnera. Druty te przechodzą przez przez kość, ale wychodzą przez skórę i łączone są zewnętrznie sztywnym prętem za pomocą zacisków, aby ustabilizować kość na zewnątrz. Ta metoda bardzo dobrze radzi sobie z siłami zginającymi, ściskającymi i skręcającymi. W przypadku złamania wielodłamowego, przy którym brak jest możliwości dopasowania do siebie powstałych odłamów, niezbędne jest wykonanie zespolenia mostkującego. Zasadą działania takiego zespolenia jest pozostawienie przestrzeni pomiędzy odłamami kostnymi, a za stabilizację kończyny i przejęcie sił działających na nią podczas ruchu odpowiada stabilizator zewnętrzny.
Zalety zewnętrznej stabilizacji złamań
Zaletami stabilizacji zewnętrznej są między innymi możliwość łączenia jej z innymi metodami a także możliwości zastosowania w szerokiej gamie przypadków: w złamaniach otwartych i zamkniętych oraz prostych i wieloodłamowych. Po przebudowaniu się tkanki kostnej i osiągnięciu stabilizacji kończyny możliwe jest usuniecie stabilizatora. Okres leczenia zależy od wielu czynników i może trwać od 2 do nawet 6 miesięcy.
