EAAGY1MpHxyABO4nDCPWCK7dqHC6LxEyvH1yxYc3996KW6MbFnstXbylLwGaDNUH1WFhbIeWXIpf6TpQOAV7PZB0ozAt5P7xymHFQALIMBbDiL3zNMinZAW0toz2vXtj7K6IUd2JjD1lygFzm07Yo30nZANNrXjHhafwBPBTbzaNFPLDPYDWS5navdnCdeWR0gZDZD

Kilinika Teodorowscy świadczy usługi w zakresie neurochirurgii weterynaryjnej. Neurochirurgia weterynaryjna kierowana jest głównie do psów, które cierpią na porażenie jamniczne, czyli dyskopatię. Dyskopatia u psów to jedno z najczęstszych schorzeń układu kostno-szkieletowego. W celu zdiagnozowania tej choroby, na początku należy wykonać badanie neurologiczne psa, które pomoże określić stan pacjenta oraz miejsce wystąpienia urazu.

Na czym polega badanie naurologiczne psa?

Badanie neurologiczne psa polega na badaniu odruchów psa i skontrolowaniu jego czucia bólu. Jest to etap wstępnej diagnostyki chorób neurologicznych. Na badanie neurologiczne trafiają pieski, które mają problemy z poruszaniem się i koordynacją ruchów lub po zauważeniu przez ich właścicieli innych nietypowych zachowań, takich jak osłabienie, skurcze mięśni, drgawki itp. Podczas badania neurologicznego lekarz obserwuje odruchy zwierzęcia. Stara się wychwycić wszelkie odchylenia od normy oraz odnaleźć potencjalne ognisko zaburzeń. Po badaniu neurologicznym psa następnym etapem w rozpoznaniu dyskopatii są kolejne metody diagnostyczne. Zaliczamy do nich:

  • Mielografię (kontrastowe badanie rdzenia kręgowego) — metoda ta polega na podpajęczynówkowym wstrzyknięciu środka kontrastowego. Uwidacznia ona zarys rdzenia kręgowego i za jej pomocą można wskazać wstępne umiejscowienie przyczyn zaburzeń rdzeniowych. Stosujemy ją, kiedy na zwykłym zdjęciu rentgenowskim nie jest możliwe ostatecznie rozpoznanie lokalizacji zmiany.
  • TK (Tomografię Komputerową) — pozwala nam uzyskać przekrojowy obraz oglądanych struktur. Ta metoda diagnostyczna ma bardzo wysoką wrażliwość na wychwycenie zmian w strukturach kostnych.
  • MRI (Rezonans Magnetyczny) — podobnie jak TK, metoda ta zapewnia obrazowanie przekrojowe. Pozwala najszybciej zlokalizować miejsce ekstruzji krążka międzykręgowego.

Neurochirurgia weterynaryjna w Klinice Teodorowscy

Kiedy zdiagnozujemy u naszego pacjenta dyskopatię, wówczas możemy skierować go na zabieg chirurgicznego usunięcia masy jądra miażdżystego z kanału kręgowego. W zależności od stanu pacjenta, stopnia zaawansowania choroby i indywidualnych objawów u psa, tego typu operację możemy przeprowadzić za pomocą jednej z technik: laminectomii, hemilaminectomii, minihemilaminectomii, czy fenestracji. W doborze odpowiedniej metody może pomóc skala stopniowania dyskopatii: stopień I (rokowania pomyślne), II (rokowania bardzo dobre), III (rokowania bardzo dobre/pomyślne), IV (rokowania ostrożne/niepomyślne).

  • Laminectomia — wykonywana najczęściej przy zmianach w brzusznej lub grzbietowej części kanału kręgowego.
  • Kemilaminectomia — polega na jednostronnym usunięciu bocznego i grzbietowo-bocznego łuku kręgu oraz nasad i powierzchni stawowych wyrostków stawowych.
  • Minihemilaminectomia — metoda, która polega na odjęciu części nasad na wysokości otworu międzykręgowego.
  • Fenestracja — wykonywana w przestrzeniach międzykręgowych C2-C3 do C6-C7. Częściej stosowana u psów z bólem pochodzenia dyskowego, rzadziej u psów z materiałem dysku w kanale kręgowym.

Dyskopatia u psów — co to za choroba?

Dyskopatia u psa, czyli inaczej porażenie jamnicze to schorzenie kręgosłupa, które wynika z uszkodzenia korzeni nerwowych, czy nerwów obwodowych. Dyskopatia u psów jest niczym innym jak zwyrodnieniem krążka międzykręgowego. Krążek międzykręgowy składa się z pierścienia i jądra. Wszelkie przemieszczenia w obrębie tych elementów mogą prowadzić właśnie do dyskopatii. Dyski wypadają lub wysuwają się z prawidłowej pozycji i uciskają na rdzeń kręgowy powodując np. dyskomfort, ból w okolicy kręgosłupa, czy ból szyi u psa (dyskopatia szyjna u psa). Dyskopatia może doprowadzić do niedowładu nóg u psa lub porażenia kończyn u psa.

Dyskopatia u psów — leczenie

Leczenie dyskopatii u psa i wybór odpowiedniej metody leczenia zależy od kilku czynników. Lekarz weterynarii wskazuje stopień zaawansowania choroby. Należy np. ocenić stopień nasilenia objawów klinicznych i ustalić czas ich trwania. Tryb leczenia będzie inny, kiedy mamy do czynienia z pierwszym epizodem wystąpienia choroby oraz inny, kiedy objawy nawracają już któryś raz. Leczenie dyskopatii u psa zakłada również ograniczenie ruchu pieska. Zalecane jest unieruchomienie zwierzaka (np. w klatce) przez pierwsze tygodnie po zabiegu. Ponadto przez pierwsze kilka dni stosujemy niesteroidowe leki zapalne. Wskazana jest również rehabilitacja i fizykoterapia. Mogą one pomóc przyspieszyć rekonwalescencję po zabiegu neurochirurgicznym.

Rodzaje dyskopatii u psów

Dyskopatia spowodowana jest zwyrodnieniem krążka międzykręgowego (dysku). Możemy wyróżnić zwyrodnienie typu I Hansena, typu II Hansena i typu III Hansena. Typ I Hansena jest spotykany najczęściej i dotyka tzw. ras chondrodystroficznych (jamnik, pekińczyk czy shih tzu). Związany jest ze zwyrodnieniem macierzy jądra miażdżystego oraz jego odwodnieniem i mineralizacją, która prowadzi do przerwania ciągłości krążka międzykręgowego. Przerwanie to powoduje ucisk na rdzeń kręgowy, co sprawia, że pies odczuwa silny ból i cierpi na niedowład lub porażenie kończyn u psa. Typ II Hansena występuje najczęściej u owczarków niemieckich i golden retrieverów. Diagnozowany jest najczęściej kiedy pies jest w pełni dorosły lub osiągnął wiek starczy. Typ III Hansena z kolei może wystąpić u psa każdej rasy. Powstaje w wyniku urazu, a nie zwyrodnienia. W jego trakcie dochodzi do nagłego rozerwania pierścienia i przemieszczenia się jądra. Psy dotknięte tym typem nie są kierowane na zabiegi neurochirurgiczne, są natomiast leczone za pomocą farmakologii lub rehabilitacji.

Dyskopatia - jakie są objawy?

Objawy dyskopatii u psa można zauważyć, kiedy pies stał się mniej chętny do ruchu, każda aktywność sprawia mu trudność i jest ogólnie osowiały oraz mniej energiczny. Jeśli zauważysz u swojego psa, że mniej biega, nie okazuje radości, nie ma apetytu, podnosi grzbiet, porusza się inaczej niż zwykle, podkula ogon, koniecznie zgłoś się do naszej Kliniki na konsultacje i badania w kierunku dyskopatii u psa. Wszystkie wymienione wyżej objawy są odpowiedzią psa na silny ból, który pojawia się w wyniku ucisku dysków na rdzeń kręgowy. Dyskopatia u buldoga francuskiego i angielskiego czy też innych ras, jak np. doberman, dog niemiecki, jamnik czy pudel występuje bardzo często. Dlaczego tak jest? Ponieważ niektóre rasy są na nią szczególnie narażone. Są to tzw. rasy małe (inaczej chondrodystroficzne), u których obserwujemy to zjawisko znacznie częściej, niż u tych większych. Nie oznacza to jednak, że schorzenie to nie spotyka innych psów. Wiek również nie gra roli — możemy mieć do czynienia zarówno z dyskopatią u starszego psa, jak i u młodego szczeniaka.

Nagły niedowład kończyn u psa — przyczyny?

Powyższe symptomy nie zawsze jednak muszą oznaczać dyskopatię. Nagły niedowład kończyn u psa może przysporzyć mnóstwo stresu właścicielowi, jednak może wskazywać na zupełnie inną dolegliwość. Zastanów się, czy Twój pies nie doznał ostatnio jakiegoś urazu, np. w wyniku wypadku komunikacyjnego. Często zdarza się tak, że pies uszkodził sobie kończynę i jest osłabiony oraz mniej chętny do ruchu — takie objawy do złudzenia przypominają dyskopatię, jednak niekoniecznie na nią wskazują. Inną przyczyną osowiałości psa może być podeszły wiek. Starsze pieski po prostu mają mniej energii i mimo chęci ich właścicieli, wcale nie są już tak chętne do zabawy, czy biegania. Niedowład kończyn tylnych u psa może wskazywać na wiele innych chorób kręgosłupa, jak np. tetraparezę, zwyrodnienie kręgosłupa, zespół ogona końskiego, czy nowotwór. Odpowiednia opieka medyczna pozwoli na postawienie precyzyjnej diagnozy. Zgłoś się do naszej Kliniki, a dowiemy się, co oznacza chwilowy niedowład nóg u psa i zaproponujemy optymalny plan leczenia.

Dyskopatia u psa — rokowania

Dyskopatia u psów to jeszcze nie wyrok. Jak zawsze: im szybsza reakcja, tym większe szanse na powrót do zdrowia naszego pupila. Pamiętaj o tym, by bacznie obserwować zachowanie psa i nie bagatelizować objawów. Aby uniknąć rozwojowi dyskopatii, warto zapewnić psu optymalną aktywność fizyczną i odpowiednią dietę. Nieproporcjonalna waga ciała może obciążyć kręgosłup i zwiększyć szansę na rozwinięcie się choroby. Zaniedbania w dłuższym okresie czasu mogą doprowadzić do całkowitego niedowładu kończyn u psa. Stadium rozwoju choroby oceni weterynarz po obszernym wywiadzie lekarskim i zastosowaniu odpowiednich metod diagnostycznych. Rodzaj leczenia również dobierany jest indywidualnie. Lekarz zdecyduje, czy pies powinien zostać skierowany na zabieg neurochirurgii, czy na ten moment lepsza będzie fizjoterapia, hydroterapia, czy zmiana stylu życia i diety.

Badanie neurologiczne psa — wybierz sprawdzoną klinikę weterynaryjną

Leczenie dyskopatii u psa w naszej Klinice to dobry wybór. Dbamy o lepsze życie zwierząt już ponad 30 lat. Jeśli zaobserwowałeś u swojego psa zmiany w poruszaniu się — wygięcie grzbietu, napięty brzuch, czy wrażliwość na dotyk, zgłoś się do naszego specjalisty. Na leczenie dyskopatii u psa duży wpływ ma czas reakcji. Im szybciej zareagujemy, tym szybciej zwierzak wróci do zdrowia i przestanie odczuwać ból. Przygotujemy dla Twojego pupila odpowiedni plan leczenia oparty o najlepsze techniki weterynaryjne tak, aby jak najszybciej wrócił do pełni sił!

Operacja dyskopatii u psa — cena zabiegu

Cena operacji dyskopatii u psa nie jest stała. Zależy od stopnia zaawansowania choroby i oceny pacjenta przez lekarza weterynarii. Jeśli chcesz poznać przybliżoną cenę zabiegu, skontaktuj się z nami telefonicznie. Ostateczna wycena leczenia jest możliwa dopiero po konsultacjach z lekarzem, przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu i przeanalizowaniu wyników badań.