Transport zwierzęcia za granicę

Każde zwierzę przewożone przez granice krajów UE musi posiadać identyfikator – w formie elektronicznego czipa lub tatuażu (jeśli był on wykonany przed 3 lipca 2011 roku).

Jaki dokumenty muszę posiadać?

Istotnym dokumentem podczas wyjazdu za granicę jest Paszport Zwierzęcia. Musi on zawierać odpowiednie dane dotyczące właściciela oraz dane zwierzęcia, w tym numer oznakowania oraz aktualne szczepienia. Taki paszport może być wystawiony przed lekarza weterynarii posiadającego odpowiednie uprawnienia.

Dodatkowo każde zwierzę musi posiadać aktualne szczepienie przeciwko wściekliźnie. W przypadku pierwszego szczepienia, bądź ponownego szczepienia po czasie dłuższym niż rok, uzyskuje ono ważność po 21 dniach. Każda dawka przypominająca podana do roku od poprzedniej uzyskuje ważność w dniu jej podania (zgodnie z Decyzją Komisji Europejskiej 2005/91/WE z dnia 2 lutego 2005). Szczepienie to musi być wykonane po znakowaniu zwierzęcia. W przypadku szczepienia zwierząt wcześniej oznakowanych lekarz weterynarii jest zobowiązany sprawdzić zgodność znakowania z danymi w paszporcie.

Na 24 godziny przed wyjazdem zwierzę powinno zostać przebadane przez lekarza weterynarii, który wpisuje badanie w odpowiednie miejsce w paszporcie.

W przypadku wywozu zwierzaka do Wielkiej Brytanii, Finlandii, Malty oraz Irlandii konieczne jest odrobaczenie zwierzęcia preparatem zawierającym prazikwantel (profilaktyka Echinococcus sp.). Taki środek powinien zostać podany przez lekarza weterynarii nie wcześniej niż 120 godzin i nie później niż 24 godziny przed planowanym wyjazdem. Lekarz powinien wpisać czas podania środka do odpowiedniej rubryki w paszporcie.

Nie można przewozić zwierząt które nie ukończyły 3 miesiąca życia (chyba że dopuszczają to odpowiednie dla danego kraju przepisy).

W przypadku Szwecji po przekroczeniu granicy należy zgłosić psa funkcjonariuszowi Szwedzkiego Urzędu Celnego. Szwedzkie ministerstwo ds. rolnictwa zaleca także szczepienie przeciwko Leptospirozie oraz nosówce.

W przypadku Norwegii należy dodatkowo powiadomić o przywozie zwierzęcia Mattilsynet (odp. Polskiego Sanepidu). Informację o miejscu i dacie przywozu należy przekazać lokalnemu oddziałowi Mattilsynet na 48 godzin przed przyjazdem.

W niektórych krajach UE obowiązuje zakaz wwozu niektórych ras psów uznawanych za niebezpieczne, a także nasienia i embrionów tych ras.

Norwegia:

• pitbull,
• american staffordshire terrier (amstaff),
• fila brasileiro,
• tosa inu,
• dog argentyński.

Zakaz ten obowiązuje również wobec mieszańców tych ras oraz mieszańców psa z wilkiem.

Francja:

• psy w typie pitbull terrier oraz „boerbull” i psy z nimi spokrewnione,
• psy nie posiadające rodowodu.

Malta:

• pitbull terrier,
• tosa inu,
• dogo argentino,
• fila brazileiro,
• psy w typie w/w ras.

Niemcy:

• pitbull terrier,
• american staffordshire terrier,
• staffordshire bull terrier,
• bull terrier,
• a także mieszańcy tych ras oraz inne rasy uznawane za niebezpieczne (określone w prawie każdego landu).